LED TV'nin tanımı

Bir LED TV, yüzlerce ışık yayan diyot tarafından aydınlatılmaktadır.

CCFL'ye karşı LED

LED'ler, bir "tam set" olarak bilinen bir LED TV'nin ekranının arkası boyunca veya "aydınlatılmış bir kenar" ekranı olarak bilinen bir şey yaratmak için çevrenin hemen etrafında düzenlenebilir. Her durumda, hacimli CCFL arka lambaları daha küçük LED'ler ile değiştirmek, bu TV'lerin geleneksel LCD TV'lerden daha ince bir şekilde oluşturulabileceği anlamına gelir. LED'ler aynı zamanda floresan lambalardan daha fazla enerji tasarrufludur, dolayısıyla LED TV'ler genellikle ekranın boyutuna ve görüntünün parlaklığına bağlı olarak geleneksel LCD ve plazma TV'lerden daha az güç kullanır.

Yerel düzenleme

Geleneksel LCD'ye göre LED'lerin avantajlarından biri, daha karanlık, daha gerçekçi siyahlar oluşturmak için yerel düzenlemeler olarak bilinen ekran bölümlerini bağımsız olarak düzenleme yeteneğidir. Bu, sırayla, kontrast oranını (ekranın aynı anda gösterebileceği en koyu ve en parlak renklerin oranı) geliştirir ve görüntüyü daha keskin bir bütün haline getirir. Bununla birlikte, görüntünün genel kalitesinin, televizyonun içindeki işleme yazılımına, ekranı aydınlatmak için kullanılan teknolojiden çok daha fazla olduğu hatırlanmalıdır.

maliyet

Bir dezavantaj olarak, tam bir LED seti ile aydınlatılmış bir televizyon seti ve 1, 080 yatay tarama çizgisi ile, aşamalı olarak taranan (1080p olarak bilinir), bir düzenlemeyi yapmak için, görüntüdeki 2.1 tekil elemanı veya "piksel" i aydınlatacak 2.1 milyon LED gerekir. mükemmel yerel. Bu LED sayısı çok pahalıdır, ancak mühendisler, LED'li arka lambaların tüm setine karşı durduğu noktaya ışıklı kenarın LED teknolojisini geliştirmeye çalışmaktadır.

tarih

İlk gerçek LED TV'nin gelişimi 1977'de JP Mitchell'e yatırıldı. Mitchell'in sadece 1/4 inç (6, 35 mm) kalınlığındaki siyah beyaz prototipi Uluslararası Fuar'da sunuldu. Mayıs 1978'de Washington DC'deki Bilim ve Mühendislik Bölümü'nden ve NASA ve General Motors'tan geniş bir tanınma elde etti. İlk tasarımda yüzlerce LED ve daha sonra yeni transistör-transistör mantık hafızası vardı. Mitchell'in bilimsel makalesinde, son olarak geleneksel katot tüp teknolojisinin yerini alan ve modern düz ekran TV'lerin yolunu açan bir LCD matris tasarımı önerildi.