TCP / IP, DNS ve DHCP nedir?
Ortak özellikleri
TCP / IP, DNS ve DHCP adrese başvurur. İnternet yalnızca dünyanın her bilgisayarında benzersiz bir adres varsa ve sistemleri bağlayan tüm ağ aygıtları genel bir adres sistemi algıladığında çalışabilir.
TCP / IP
İletim Kontrol Protokolü / İnternet Protokolü, en eski ağ protokolü setlerinden biridir. 1974 yılında Vinton Cerf ve Robert Khan tarafından yazılmıştır. Halen kullanılmakta olan adres sistemini icat ederek internetin oluşturulmasına yardımcı olmuştur. TCP / IP protokolleri, verileri ağ üzerinden transfer etmek için segmentlerdeki verileri paketleme yöntemlerini belirler. En düşük seviye protokol paketi olan İnternet Protokolü, IP adresini tanımlar. Bugün kullanılan adres yapısı IPv4 olarak adlandırılmaktadır. Bu sistem tarafından oluşturulan adres alanı tükeniyor. Hemen hemen tüm mevcut adresler zaten atanmıştır. Bu bir sorundur, çünkü hiçbir IP adresi yoksa, hiçbir bilgisayar İnternet üzerinden veri gönderip alamaz. Protokolün yeni bir sürümü, daha fazla sayıda permütasyonla daha uzun adresler tanımlar. Buna IPv6 denir.
DNS
IP adreslerini hatırlamak zor. IPv4 adresleri 32 bit ikili sayılardır. Cerf ve Kahn'ın hatırlamalarını kolaylaştırma girişimi, onları "123.45.111.1" gibi bir yapı yaratarak 8 dijital sayıya dönüştürdü. Bunu hatırlamak daha kolay değil. CERN'de (Avrupa Nükleer Araştırmalar Örgütü) çalışmış olan Sir Tim Berners-Lee, World Wide Web'i 1991'de icat etti. World Wide Web, web adresi adı verilen bir adres sistemi kullanıyor. 2011 yılında herkes için bir aile formatıdır ve hatırlanması kolaydır. Ancak web adresi gerçek bir adres değildir. Web tarayıcıları, bu web adreslerini ilgili web sunucusunun IP adreslerine çevirmek zorundadır. Adresleri bir adres sisteminden diğerine dönüştüren arama sistemine Alan Adı Sistemi denir. DNS nereden geliyor. Sistem, dünyanın her yerinden çeşitli sunucular arasında dağıtılmaktadır. Bu sunuculara, DNS kısaltması için başka bir kullanım olan Etki Alanı Adı Sunucuları denir.
DHCP
Dinamik Sunucu Yapılandırma Protokolü, bilgisayar başlatıldığında bir IP adresi atamak için kullanılan bir yöntemdir. Bilgisayar çipindeki temel işletim sistemi olan BIOS programlama, bir DHCP sunucusu için "ararken" arama yapar. DHCP sunucusuyla iletişim, bilgisayar işletim sistemini başlatmadan önce gerçekleşir. Bunun nedeni, bazı ağların işletim sistemini bir ağ konumunda depolaması ve önyükleme bilgisayarının IP adresi olmadan bu sunucuyla iletişim kuramamasıdır. DHCP ayrıca, sisteme eriştiğinde Internet servis sağlayıcılarının istemcilerine geçici olarak IP adresleri atar. Bu yönteme dinamik IP adresleme denir ve IP adreslerinin tükenmesini geciktirmek için bir girişimdir. İSS'ler, sahip oldukları müşteri sayısından daha az olan bir grup IP adresi bulundururlar, çünkü tüm istemciler aynı anda İnternet'e bağlı olmayacaktır.